Αθήνα, 30 Μαρτίου 2019
Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες, σύντροφοι,
Το δεύτερο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ πραγματοποιείται σε μια περίοδο κατά την οποία κύριο θέμα της πολιτικής ζωής είναι η βέβαιη εκλογική αναμέτρηση των εθνικών εκλογών. Αλλά ήδη οι ευρωεκλογές στο τέλος Μαΐου θέτουν ένα καίριο ερώτημα που απασχολεί πολλούς ψηφοφόρους. Αναρωτιούνται, μήπως πρέπει να επιλέξουν σ’ αυτές τις εκλογές μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Μια που το ΚΙΝΑΛ ακόμη οργανώνεται και δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα των εξελίξεων. Η απάντηση είναι, ότι στις ευρωεκλογές πέρα από την πρωτιά κρίνονται και σημαντικά άλλα θέματα. Αυτά επιβάλουν μια διαφορετική επιλογή. Η Ελλάδα χρειάζεται μια κριτική δύναμη αναμόρφωσης απέναντι στα δύο κύρια κόμματα που εκπροσωπούν το καθένα με το δικό του τρόπο, τη συντήρηση και την εμμονή σε αδιέξοδες πολιτικές. Τα όσα υποστηρίζουν ούτε οδηγούν στην ανάπτυξη ούτε διαμορφώνουν προς όφελος της χώρας την αναπόφευκτη και αναγκαία συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εμείς, το ΚΙΝΑΛ, εκπροσωπούμε την ανοιχτή σε νέες προσπάθειες και κατευθύνσεις, τη δημιουργική, τη προοδευτική αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί, όπως απέδειξε η διακυβέρνησή του, το δογματισμό, την έλλειψη αντίληψης για την εποχή μας και τα προβλήματά της, την αδυναμία να απαντήσει με αποτελεσματικούς τρόπους στις δυσκολίες που προκύπτουν κατά την αναγκαία συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και άλλες χώρες. Ο ΣΥΡΙΖΑ δίδαξε στην ελληνική κοινωνία τον αριβισμό για χάρη της εξουσίας. Συνεργάστηκε με την ακροδεξιά, τους ΑΝΕΛ για να διαμορφώσει τους στόχους της κυβέρνησής του. Αγκαλιάστηκε και χόρεψε με τους ΑΝΕΛ, όπως μας πληροφόρησαν με συνεχείς φωτογραφίες, μήπως και νομίσουμε ότι υπάρχουν αισθητές διαφορές μεταξύ τους. Αποσιώπησε τις ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή και τα υπέρογκα ελλείμματά τους, που ήταν και η αιτία της επιβολής των μνημονίων. Διόλου περίεργο λοιπόν πως ένας από τους κύριους στόχους της δήθεν αριστερής κυβέρνησης ήταν η κατασυκοφάντηση και δίωξη όσων αντιμετώπιζαν κριτικά την πολιτική της. Το κύριο στοιχείο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τα κάθε λογής επιδόματα, οι πελατειακές εξυπηρετήσεις, η αύξηση κατά δυνατόν περισσότερο των εργαζομένων σε κρατικές υπηρεσίες και όχι η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, η διαμόρφωση ενός πιο αποτελεσματικού κράτους, το οποίο θα αποφασίζει γρήγορα και αποτελεσματικά τις κοινωνικές ανάγκες, η πραγματοποίηση επενδύσεων για να υπάρξει σταθερός ρυθμός ανάπτυξης που θα καταστήσει δυνατή μια ουσιαστική κοινωνική πρόνοια. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες, στις συνθήκες, στο πνεύμα της εποχής που ζούμε σήμερα.
Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί τώρα να αλλάξει όψη. Παρουσιάζεται πιο ανοιχτή σε επιβεβλημένες αλλαγές, απορρίπτει τις πρακτικές που οδήγησαν από το 2005 και μετά τη χώρα στη χειρότερη οικονομική κρίση που γνώρισε η Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση και είχαν ως αποτέλεσμα την στενή επιτήρηση της χώρας με τα μνημόνια. Αλλά τα συμφέροντα, τα οποία κυρίως εκπροσωπεί, οι πάντα παρόντες υπέρμαχοι της συντήρησης, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι πολιτικοί με τις πελατείες τους περιμένουν την έκβαση των εκλογών για να εκδηλωθούν. Δεν θέλουν να διαταράξουν τώρα την εικόνα της ενότητας της Δεξιάς. Άλλωστε δεν είναι λίγοι που στήριζαν έμμονα τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί η πολιτική του τους εξυπηρετούσε.
Η αλλαγή πορείας της χώρας προς την ανάπτυξη και τη συνεχή βελτίωση της κοινωνικής δικαιοσύνης προϋποθέτει μια πολιτική δύναμη που δεν καθορίζεται από πεπαλαιωμένα δόγματα, αλλά αντιμετωπίζει με κριτική ικανότητα την παγκοσμιοποίηση και την ανάγκη της ευρωπαϊκής συνεργασίας. Μια παράταξη που επιδιώκει η χώρα μας να διευρύνει τις δυνατότητές της, με την αναδιαμόρφωση της λειτουργίας του κράτους και των κανόνων της κοινωνικής συμβίωσης. Στόχος μας είναι η αποτελεσματικότητα στην προσπάθεια για ανάπτυξη, για υψηλότερο επίπεδο ζωής και για περιορισμό της φτώχειας, της εξάρτησης, της αβεβαιότητας και των ταξικών διακρίσεων. Ας θυμίσω εδώ ότι όταν τελείωσε η θητεία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αρχές του 2004 το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα είχε φτάσει το 86% του μέσου ευρωπαϊκού εισοδήματος ενώ δώδεκα χρόνια μετά, αφού κυβέρνησαν η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ το 2016 ήταν στο 68%, 20% χαμηλότερο από το 2004. Είναι ανάγκη να προσπαθήσουμε όλοι που εξετάζουν κριτικά τα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια να συσπειρωθούμε στην προοδευτική, στη δημιουργική αριστερά. Να διαμορφώσουμε το ΚΙΝΑΛ με επίμονη και συστηματική προσπάθεια στον φορέα της μεταρρύθμισης, στον αποτελεσματικό μαχητή μιας πιο δίκαιης κοινωνίας, στον πρωταγωνιστή μιας νέας πορείας της χώρας.
Η Ελλάδα πρέπει να είναι συμμέτοχος στην προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων της σύγχρονης εποχής για να καταστεί δύναμη προόδου. Δεν επιτρέπεται στις μέρες μας, η Ελλάδα να μην έχει στην αιχμή του δημόσιου λόγου της τις μεταρρυθμίσεις που θα απαιτηθούν για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Δεν επιτρέπεται στις μέρες μας, η Ελλάδα να μην έχει στην αιχμή του δημόσιου λόγου της, τις τεράστιες αλλαγές που φέρνει η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Δεν επιτρέπεται τέλος στις μέρες μας, η Ελλάδα να μην έχει στην αιχμή του δημόσιου λόγου της ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο – που θα συνεκτιμά όλα τα προηγούμενα για τη διατύπωση εκείνων των καινοτόμων πολιτικών, αυτών που θα την οδηγήσουν στη νέα εποχή. Το ΚΙΝΑΛ πρέπει να σηματοδοτήσει τη διαφορετική, τη δημιουργική συζήτηση που αφορά το αύριο.
Η συσπείρωσή μας θα εξασφαλίσει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε την κριτική θεώρηση της πραγματικότητας, την ελεύθερη συζήτηση για τη σύγκλιση διαφορετικών απόψεων, τη δημιουργικότητα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της χώρας. Γι’ αυτό και πρέπει να διευρύνουμε την παράταξή μας, να συμπεριλάβουμε όλους όσους δέχονται την ανάγκη μιας καινούργιας πορείας της χώρας και θέλουν να συμβάλουν σ’ αυτήν.
Μπορεί να το πετύχουμε, αρκεί να αγωνιστούμε, να είμαστε επίμονοι και ακούραστοι στην προσπάθειά μας!