Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Εύχομαι καλή επιτυχία στη συνάντησή σας.Θα ήθελα να συμβάλω στις συζητήσεις σας τονίζοντας σύντομα ορισμένα σημεία που πιστεύω ότι πρέπει να προσέξουμε.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για τη συνεργασία των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς. Δεν αρκεί. Πρέπει να συμμετάσχουν πολλοί περισσότεροι. Να συμπράξουν και άλλοι που πιστεύουν ότι ούτε η Δεξιά ούτε η δήθεν Αριστερά μπορούν να επιτύχουν σταθερή οικονομία, δημοκρατικούς θεσμούς που λειτουργούν και κοινωνική αλληλεγγύη που δεν υπακούει στις επιθυμίες των συντεχνιών. Ξέρω, ότι η υπέρβαση της πολυδιάσπασης αποδείχτηκε μέχρι τώρα εξαιρετικά δύσκολη. Εγωισμοί, φιλοδοξίες, δήθεν κληρονομικά δικαιώματα και μη ρεαλιστικές πολιτικές επιδιώξειςσυνεχίζουν να αποτελούν εμπόδια μιας κοινής προσπάθειας με όλους που συγκλίνουν στους στόχους μας. Η επιτροπή που δημιουργήθηκε και θα συζητήσει το πρόγραμμα είναι χρήσιμη αλλά δεν αρκεί. Η συσπείρωσή μας πρέπει να είναι δυνατή και αποτελεσματική, να αποτελέσουμε βαθμιαία μια ενιαία παράταξη. Να γίνουμε ένα δυνατό ρεύμα μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού.
Προϋπόθεση επιτυχίας αποτελεί η διαμόρφωση και προβολή της πολιτικής εκείνης που θα οδηγήσει στην έξοδο της χώρας από την υστέρηση. Να μη γελιόμαστε. Δεν συνιστούν συγκροτημένη πολιτική οι καταγγελίες των κυβερνητικώνενεργειών,το όχι στους νέους νόμουςή η ανάδειξη των ανεπαρκειών της κυβέρνησης. Οι πολίτες ακούν τους διαξιφισμούςαλλά πρέπει να αντιλαμβάνονται τα ουσιαστικά διακυβεύματα, πώς λύνονται τα προβλήματα και κυρίως ποια πρέπει να είναι η αναγκαία προσφορά τους. Άγνοια επικρατεί ιδίως ως προς την ανάγκη μεταρρυθμίσεωνκαι των προϋποθέσεων πραγματοποίησής τους. Η κυβέρνηση δεν ενημερώνει αλλά συσκοτίζει. Εμείς πρέπει να σπάσουμε την παραπλανητική σιωπή. Να αναδείξουμε όχι μόνον τα λάθη τη πληροφόρησης αλλά και τις συγκεκριμένες πορείες που θα μας οδηγήσουν στην ανάκαμψη. Η συζήτηση για το ασφαλιστικό είναι ένα καλό παράδειγμα. Ο πολίτης, παρά τις τόσες αναλύσεις και αντιπαραθέσεις δεν έχει καταλάβει ποιο είναι το ενδεδειγμένο ασφαλιστικό σύστημα για την Ελλάδα και γιατί. Η συζήτηση αφορά μόνο το ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν με τις νέες ρυθμίσεις.
Συνήθως στις συζητήσεις των προτάσεών μας κέντρο ενδιαφέροντος είναι πώς θα κερδίσουμε τις εντυπώσεις. Ως προς το αν λύνουμε ή όχι το πρόβλημα που μας απασχολεί ή το τι συμφέρει τη χώρα, επικρατεί σιωπή. Εμείς όμως πρέπει να αφήσουμε τις γενικολογίες να προτάξουμε συγκεκριμένους στόχους, πειστικές αναλύσεις, να καταδείξουμε τις απαραίτητες κινήσεις για να επιτύχουμε σταθερότητα, ανάπτυξη και κοινωνική αλληλεγγύη. Αντί για ωραία λόγια χρειάζονται τεκμηριωμένες και ουσιαστικές θέσεις.
Το τρίτο σημείο που θα θίξω είναι το συνηθισμένο ερώτημα με το οποίο κρίνονται από εμάς τους ίδιους οι σχεδιαζόμενες πολιτικές μας τοποθετήσεις. Το ερώτημα είναι: Συμφέρει; Είναι σκόπιμο; Μήπως χάσουμε με την ενέργειά μαςοπαδούς; Αλλά μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε ήδη στον έβδομο χρόνο της κρίσης και η έκβασή της δεν είναι ακόμη βέβαιη. Ο κίνδυνος δεν είναι μόνον η έξοδος από την Ευρωζώνη. Είναι σε μεγάλο βαθμό η στασιμότητα, οι εξαιρετικά χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, η υστέρηση που εντείνεται, η αδυναμία να μεταρρυθμίσουμε, το σύρσιμο χωρίς τέλος. Η σημερινή κυβέρνηση αδιαφορεί γι’ αυτήν την εξέλιξη. Προτιμά να μη δυσαρεστήσει. Ακολουθεί παλιές συντηρητικές αντιλήψεις και αρχές. Γιατί στην πραγματικότητα είναι ένας εθνικολαϊκιστικός σχηματισμός.Συνεργάζεται στενά με διάφορες συντεχνίες. Προσλήψεις, προαγωγές, τοποθετήσεις πραγματοποιούνται με κομματικοπελατειακά κριτήρια. Η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και ειδικά των εκπαιδευτικών απορρίπτεται παρ’ όλο που εφαρμόζεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κυβέρνηση αποφεύγει με κάθε τρόπο τον περιορισμό των δαπανών για να μη δυσαρεστήσει. Δεν ενοχλείται από το ύψος των στρατιωτικών δαπανών. Καλλιεργεί την εντύπωση ότι η Ελλάδα συστηματικά αδικείται. Ασπάζεται την άποψη ότι οι Έλληνες υπερτερούμε λόγω ιστορίας, παράδοσης και θρησκείας. Γι’ αυτό και όσοι της ασκούν κριτική εκπροσωπούν κατ’ αυτήν τις σκοτεινές δυνάμεις της διαπλοκής και ξένα συμφέροντα. Η κρίση δεν ξεπερνιέται με τέτοιες αντιλήψεις και πρακτικές. Αντίθετα συνεχίζεται, μονιμοποιείται.
Εμείς πρέπει να κατατοπίζουμε τους πολίτες για το τι πράγματι συμβαίνει, ποιες είναι οι αιτίες της υστέρησης, ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής, ποιες δαπάνες είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη και ποιες περιττές, ποιες δυνατότητες υπάρχουν στο συγκεκριμένο περιβάλλον και τι απαιτείται να τις αξιοποιήσουμε. Αριστερή πολιτική είναι η γλώσσα της αλήθειας. Αριστερή πολιτική δεν είναι τα παραμύθια ότι λεφτά υπάρχουν, ότι δημιουργούμε τώρα στην Ελλάδα ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα που δεν θα υπόκειται σε ενωσιακούς ελέγχους,η εξαγγελία ότι η Ελλάδα οδηγεί τους ευρωπαϊκούς λαούς σε μια νέα πορεία. Αριστερή πολιτική είναι η πολιτική που εξηγεί, επισημαίνει τις δυσκολίες, έχει το θάρρος να δυσαρεστήσει. Προτιμώ να είμαστε δυσάρεστοι παρά ψεύτες. Προτιμώ να είμαστε ειλικρινείς στους πολίτες παρά να τους βαυκαλίζουμε. Προτιμώ να κερδίσουμε τη μάχη με την αλήθεια των λόγων μας γιατί τότε μόνο η νίκη μας θα είναι σταθερή και θα υπερβούμε την υστέρησή μας. Μπορούμενα πραγματοποιήσουμε μια διαφορετική πολιτική στη χώρα. Να προσπαθήσουμε. Να παλέψουμε.
Καλή επιτυχία.